Stadskerk St. Mauritius Bad Sulza

De stadskerk van St. Mauritius kreeg zijn naam van St.

De St. Mauritiuskerk in Bad Sulza werd in 1714 het slachtoffer van een brand. Het werd herbouwd in een eenvoudige barokstijl en kon in 1717 opnieuw worden ingewijd. Van 1722 tot 1726 werd de westelijke toren uitgebreid en in het laatste jaar werden nieuwe klokken geïnstalleerd. De toren wordt bekroond door een windwijzer met het wapenschild van de Ernestijnse lijn der Wettins en de jaartallen 1726, 1949, 1992, alsmede de initialen Wilhelm Ernst hertog van Saksen. Van de verschillende voorgangers zijn slechts enkele overblijfselen overgebleven, waarvan het eerste als zogenaamde "zoutkapel" uit de romaanse periode dateert. Deze zijn het duidelijkst zichtbaar in het oorspronkelijk gotische, veelhoekige koor. Maar ook enkele andere ramen en muurresten, vooral in de zuidmuur, die nu gesloten zijn, getuigen van de verschillende keren dat de kerk verbouwd werd. Onder het koor bevindt zich een crypte, waarvan het praktisch "vrijstaande" gewelf het huidige koor draagt. Het interieur van de kerk is een eenvoudige zaal, die eveneens in wezen barok is. Het bevat drie galerijen, waarvan de bovenste een omlopend ontwerp heeft. In de tweede bevindt zich aan de westzijde een orgel dat in 1883 door Adam Eifert in Stadtilm werd gebouwd. Dit van oorsprong romantische instrument werd barok gemaakt door verschillende wijzigingen, vooral in de jaren 60 en 70, en in 1999 gerestaureerd voor een bedrag van meer dan 100.000 DM. Op de iets verzonken en verhoogde koorzolder staat een barokke preekstoel van de Italiaanse stucadoor Abondio Minetti. De vrijstaande mensa verheft zich boven een borstwering met drie openingen op de begane grond. Ervoor staat een eenvoudig, modern altaar, met rechts daarvan de doopvont. Aan de linkerkant staat een modern klein orgel, dat in 1976 aan de parochie geschonken werd door zuster Margarete Berlin. Achter de preekstoel openen twee koorvensters naar het oosten, die door een schenking van Carl Spaeter in 1908 gekleurd konden worden en parabels uit het Nieuwe Testament tonen. Op de zuidelijke muur van de kerk staat een Piëta van de Bad Sulza schilder Karl Hohlfeld ter nagedachtenis aan de slachtoffers van de twee wereldoorlogen.

In 2018 werd een restauratie van het interieur van onze kerk voltooid. In 2005 werden het dak van de toren en het bovenste deel van het schip opnieuw betegeld. In 2005 werd ook de crypte gerestaureerd met giften van de Spaarbank. Door verdere donaties konden we de twee kroonluchters kopen. De leden van de St. Mauritius Vereniging legden een afwatering aan rond de kerk en het metselwerk werd bepleisterd. In 2008-2010 werden de resterende dakoppervlakken van nieuwe leien voorzien. De elektra en de verlichting van onze kerk werden vernieuwd. Ook dit jaar zet de Förderverein St.Mauritius e.V. zich in voor de verfraaiing van de kerk en de instandhouding ervan door middel van vrijwilligerswerk in het weekend.